دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد
از آن که دلبر دمی به فکر ما نباشد
در این بهار ای صنم بیا و آشتی کن
که جنگ و کین با من حزین روا نباشد
صبحدم بلبل بر درخت گل به خنده می گفت
نازنینان را مه جبینان را وفا نباشد
اگر که با این دل حزین تو عهد و بستی
عزیز من با رقیب من چرا نشستی؟
چرا عزیزم دل مرا ز کینه خستی؟
صبحدم بلبل بر درخت گل به خنده می گفت
نازنینان را مه جبینان را وفا نباشد ( ادامه )

تندی رگبار از تو
سر پناه یار از تو
قلب بر دیوار از من
شهر بی حصار از تو
گونه ی تبدار از من
بغض چشمه سار از تو
خواب گندم زار از تو
بخشش و ایثار از تو
هق هق بسیار از من
تردی بهار از تو
اسب بی سوار از من
قصه ی فرار از تو
نفس نفس بودن من از تو
شکفتن و گفتن من از تو
مرورم کن خط به خط از نو
بیا ببین در چه حالم از تو
ببین ببین چه زلالم از تو
بیا شعر محال من شو
این ترانه ها از تو
درس و بزم از تو ( ادامه )

من این ایوان نه تو را نمی‌دانم نمی‌دانم
من این نقاش جادو را نمی‌دانم نمی‌دانم
گهی گیرد گریبانم گهی دارد پریشانم
من این خوش روی بدخو را نمی‌دانم نمی‌دانم
دگر باره پریشانم چنان مستم ره خانه نمیدانم
بیا ساقی شراب عشق ما را ده
اگر باشد غبار دل به آب دیده بنشانم
چو طفلی گمشدستم من میان کوی و بازاری
که این بازار و این کو را نمی‌دانم نمی‌دانم
مرا گوید مرا هر سو تو ایستادی بیا این سو
که من آن سوی بی سو را نمی‌دانم نمی‌دانم
دگر باره پریشانم چنان مستم ره خانه نمیدانم
چو طفلی گمشدستم من میان کوی و بازاری ( ادامه )

ز دو دیده خون فشانم ز غمت شب جدایی
ز دو دیده خون فشانم ز غمت شب جدایی
چه کنم که نیست به جز این ره خیر آشنای
همه شب نهاده ام سر چو گدا بر آستانت
که رقیب ز در نیاید به بهانه گدایی
به کدام مذهب هستیم به کدام ملت هستیم
که کشند عاشقی را که تو عاشقم چرایی
همه شب نهاده ام سر چو گدا بر آستانت
که رقیب ز در نیاید به بهانه گدایی
چه باشد چاره عاشق به جز دیوانگی کردن
چه باشد ناز معشوقان به جز بیگانگی کردن
ز هر ذره بیاموزید پیش نور برجستن
ز پروانه بیاموزید چنین دیوانگی کردن
به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادن ( ادامه )

عزيز ساكت من هم صدا كو
بگو شهر فرنگ قصه ها كو
مگه ما حوض فيروزه نساختيم
بگو پس ماهي پولك طلا كو
به ياد آر اي عزيز خوب خسته
قديمي اي صميمي اي شكسته
به ياد ار اي دليل هر ترانه
كه بيداري به خوابت پل نبسته
مي خواستي شهري از مخمل بسازي
به قد بي حصاري بي نيازي
به رنگ ناب دريا رنگ ماهي
به لطف هم صدايي هم نوازی
به رؤيا مي زنم ديدارم از نو
دوباره مي رسم تا آخر تو
بيا كه خواب بيداري قشنگه
بيا هم قد رؤياهاي ما شو
تماشا داره رؤياهاي بيدار
تماشا داره رنگ سبز ايثار ( ادامه )

خداوندا اگر باید هنوزم
به راه بزم تو عمری بسوزم
ز مژگان سوزن و با تاری از عشق
به پیکر جامه ی عشق تو دوزم
بسوزانم بسوزانم بسوزانم بسوزان
خداوندا به پاکان تو سوگند
اگر که بُگسلی بند من از بند
زخاک من دمد گلهای لاله
به هر برگشتم ، نام تو لبخند
بسوزانم بسوزانم بسوزانم بسوزان
دل دیوانه را دیوانه تر کن
مرا از عالم تن بی خبر کن
من از این پیکر خاکی گذشتم
وجودم را ز نورَت پر شرر کن
خداوندا اگر باید هنوزم
که باید سایه شبها به روزم
اگر باید چراغی از حقیقت
به راه ظلمت دلبر فروزم
بسوزانم بسوزانم بسوزانم بسوزان ( ادامه )

خداحافظ خداحافظ که من با من نمی مانم
خداحافظ خداحافظ که من از من گریزانم
منم تندیس تنهایی تو گل باد شکوفایی
مرا پاکیزه کن از من در آغازین بپوشانم
تو را می خواهم از باران و از پس کوچه های شب
تو را از سایه می پرسم تو را در گریه می خوانم
زبان خاک و خاکستر زبان غنچه پرپر
نمی خواهم نمی خواهم نمی دانم نمی دانم
حصار جان من بشکن مرا با خود ببر از من
که من دلتنگ پرواز و قفس افتاده بر جانم
منم تندیس تنهایی تو گل باد شکوفایی
مرا پاکیزه کن از من در آغازین بپوشانم
خداحافظ خداحافظ که من با من نمی مانم
خداحافظ خداحافظ که من از من گریزانم
صدایم کن صدایم کن تو ای آواز آزادی
ببار آن جان خود بر من بباران و ببارانم
تو ای دیباچه روشن مرا آسوده کن از من ( ادامه )

آن خطاط سه گونه خط نوشتی
يکي او خواندی لاغير
يکي را هم او خواندي هم غير
يکي نه او خواندي نه غير او
آن خط سوم منم آن خط سوم منم
مرا بخوان مرا بخوان اي سخن تو سحر عام
اي همه سهل و ممتنع اي تو نهايت کلام
تنگ شد عرصه سخن ای نفست گره گشـا
مرا به معنا برسان پيش‌تر از سخن بيا
مرا بخوان مرا بخوان کـه خط سوم تـو ام
گمشده در عرصه خويش از ابدم يا ازلم
مرا بخوان که قصه ام قصه سرگشـتگي ام
بر لب چشمه گيج و مات جان به سر از تشنگي ام
اي تو هميـشـه همه جـا مـن به کجا رسـيده ام
اسـير لعنتم هنوز يا به خدا رسـيده ام
چرا هر آنچه ساختم يکي يکي خراب شـد
چرا حديث بودنم سـوال بي جواب شـد
قفل معما شـده ام کليد آن به دست کيسـت
اي که مرا نوشته ای نخوانده ماندنم ز چيست ( ادامه )

قصد جفاها نکنی ور بکنی با دل من
وا دل من وا دل من وا دل من وا دل من
قصد کنی بر تن من شاد شود دشمن من
وانگه از ان خسته شود یا دل تو یا دل من
وا دل من وا دل من
واله و شیدا دل من بی‌سر و بی‌پا دل من
وقت سحرها دل من رفته به هر جا دل من
وا دل من وا دل من
مرده و زنده دل من گریه و خنده دل من
خواجه و بنده دل من از تو چو دریا دل من
وا دل من وا دل من
قصد کنی بر تن من شاد شود دشمن من
وانگه از ان خسته شود یا دل تو یا دل من ( ادامه )